به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، دکتر فیلیپ جیرالدی، افسر سابق امنیتی نظامی سی.آی.‌ای در صفحه شخصی فیسبوک خود نوشت: اظهارنظر ذیل در خصوص ایجاد روابط حسنه بین امارات و اسرائیل که توسط مایک پمپئو مهندسی شد امروز در حال گردش در جهان است. ۴۰ نفر از کشور‌های مختلف از جمله خود من آن را امضا کرده‌ایم:
اتحاد شیطانی امارات متحده عربی با اسرائیل، اشغال‌کننده فلسطین، نقطه سیاه دیگری بر چهره برخی از حکام عرب است. این توافق نه فقط حاصل صحبت‌های بین امارات و اسرائیل بلکه نتیجه تلاش‌های ایالات متحده برای ادامه هژمونی خود در منطقه است.

بیش از ۷۰ سال استعمار سرزمین، همراه با کشتار، شکنجه و زندانی کردن ساکنین آن بی تردید جنایتی غیرقابل انکار بوده و نمی‌بایست توسط جامعه جهانی تحمل شود. با این حال، این فصل جدید در تاریخ، این پیمان جدید بین موجودیت آپارتایدی اسرائیل و امارات متحده عربی پا را از گذشته شرمسار فراتر می‌نهد. در حقیقت (چنین چیزی) برای آینده خیلی خطرناک‌تر است. (چراکه) تاریخچه منطقه را تحریف کرده و اطلاعات گمراه کننده می‌دهد.

حکام امارات و افراد پشت صحنه در حالی که تلاش می‌کنند داشتن روابط با یک رژیم آپارتایدی و غیرقانوین را عادی‌سازی کرده و حضورش در میان ملت‌های منطقه را مشروع جلوه دهد، در حقیقت، همبستگی و مقاومت مسلمانان را نشانه گرفته‌اند. آیا پذیرش رژیم صهیونیستی توسط مصر – که خود را رهبر جهان عرب می‌دانست – در سال ۱۹۷۸ مشکلات امنیتی اسرائیل را حل کرد؟ آیا توافق اسلو با سازمان آزادی‌بخش فلسطین در ۱۹۹۳ منجر به توقف جنایات اسرائیل شد؟ آیا معاهده صلح با اردن در ۱۹۹۴ توانست موجودیت اسرائیل برای همه اعراب و مسلمانان را مشروعیت بخشد؟ و آیا توافقنامه اخیر با امارات شهرک‌سازی‌های غیرقانونی صهیونیست ها را محدود خواهد کرد؟ آیا ترامپ این معامله را سیاسی کرده و در انتخابات ریاست جمهوری در پیش‌روی آمریکا از آن بهره خواهد برد؟

واقعه اخیر در غرب آسیا، نه یک پیشرفت راهبری که یک اشتباه راهبردی-جغرافیایی توسط ابوطبی است؛ و حالا ماهیت آن نه فقط برای همه دولت‌ها در سراسر جهان بلکه برای ملت‌ها بویژه مردم منطقه، مشخص شده است. قطعا برای کشور‌های مسلمان و همچنین مردم و متفکرین آزاده جهان این فرصتی برای نشان دادن کرمت، استقلال و شرافت است. چگونه؟ بوسیله مخالفت با چنین اتحاد خفت‌آوری.
۱- پروفسور فرانسیس بویل (آمریکا)؛ وکیل حقوق بشر، استاد حقوق بین‌الملل دانشکده حقوق دانشگاه ایلینوی
۲- پروفسور فرید اسحاق (آفریقای جنونی)؛ استاد مطالعات اسلام دانشگاه ژوهانسبورگ، تعیین شده به عنوان کمیسر برابری حقوق مردان و زنان توسط نلسون ماندلا
۳- پروفسور مازین قمسیه (فلسطین)؛ استاد دانشگاه بیت لحم، مدیر موزه تاریخ ملی فلسطین
۴- پروفسور کلودیو موتی (ایتالیا)؛ استاد سابق دانشگاه بولونیا، مدیر «EurAsia» فصلنامه مسائل ژئوپلیتیک
۵- پروفسور رودنی شکسپیر (انگلستان)؛ کارشناس مسائل سیاسی، استاد مدعو اقتصاد دوگانه دانشگاه تریساکتی اندونزی
۶- پروفسور لورانس دیویدسون (آمریکا)؛ استاد بازنشسته تاریخ دانشگاه وست‌چستر، پنسیلوانیا
۷- پروفسور پیر دورتیگیه (فرانسه)؛ فیلسوف و استاد سابق دانشگاه
۸- دکتر مایکل اسپرینگمن (آمریکا)؛ دیپلمات سابق، حقوقدان، کارشناس مسائل سیاسی، مولف
۹- دکتر فیلیپ جیرالدی (آمریکا)؛ افسر سابق امنیت نظامی CIA، مدیر “شورای منافع ملی”
۱۰- دکتر کوین برت (آمریکا)؛ از شاخص‌ترین منتقدان جنگ علیه تروریسم، استاد سابق دانشگاه ویسکانسین
۱۱- دکتر ماریا پومیه (فرانسه)؛ استاد سابق دانشگاه سوربن، روزنامه‌نگار و مستندساز
۱۲- دکتر بورنو درویسکی (فرانسه)؛ استاد موسسه ملی زبان و تمدن‌های شرقی
۱۳- دکتر کریستین بوشه (فرانسه)؛ سیاستمدار سابق، روزنامه‌نگار، دکتری انسان‌شناسی
۱۴- مایکل مالوف (آمریکا)؛ سابقا کارشناس ارشد سیاست‌های امنیتی در دفتر وزیر دفاع
۱۵- بارون نظیر احمد (انگستان)؛ عضو مجلس اعیان
۱۶- سامو تاماس جرگو (مجارستان)؛ نماینده سابق مجلس
۱۷- سارا فلاندرز (آمریکا)؛ فعال ضدجنگ و از مدیران International Action Center
۱۸- آبی ماریتن (آمریکا)؛ روزنامه‌نگار و مجری Breaking the Set و The Empire Files بر روی راشاتودی و تله‌سور
۱۹- اوری روسکا (مولداوی)؛ معاون سابق نخست وزیر و رئیس حزب مسیحی-دموکرات خلق
۲۰- دیوید رویس (آمریکا)؛ خواننده، ترانه سرا و موسیقیدان ضد جنگ
۲۱- ادوارد کوریگان (کانادا)؛ تنها وکیل تایید شده به عنوان متخصص امور شهروندی و مهاجرت توسط انجمن حقوقی کانادای فوقانی
۲۲- دیوید لاولی واکلین (انگلستان)؛ مستندساز
۲۳- گریتا برلین (آمریکا)؛ از موسسین جنبش آزادسازی غزه و مولف
۲۴- ایزابل کوتان پیر (فرانسه)؛ وکیل بین‌المللی
۲۵- محمد العاصی (آمریکا)؛ امام جماعت سابق مرکز اسلامی واشنگتن، مفسر قرآن
۲۶- ریچارد لبه‌ویر (فرانسه)؛ خبرنگار تحقیقی، نویسنده و افسر سابق نیروی دریایی
۲۷- کن اوکیف (ایرلند)؛ تفنگدار سابق نیروی دریایی آمریکا، فعال ضدجنگ و مستندساز
۲۸- پدر دیو اسمیث (استرلیا)؛ کشیش، مددکار اجتماعی و بوکسر
۲۹- اریک والبرگ (کانادا)؛ نویسنده و کارشناس مسائل ژئوپلیتیک
۳۰- جکوب کوهن (فرانسه)؛ محقق فراماسونری و سرویس‌های مخفی اسرائیل
۳۱- ژیل مونیه (فرانسه)؛ خبرنگار تحقیقی و نویسنده
۳۲- ایزابل موری (آمریکا)؛ معاون سابق افسر امنیت ملی برای خاورمیانه، تحلیلگر سابق CIA
۳۳- عماد حمرونی (فرانسه)؛ کارشناس فرانس ۲۴ و المیادین، مدرس آکادمی ژئوپلیتیک پاریس
۳۴- دوگان برمک (ترکیه)؛ رئیس مرکز فلسفه علوی، شخصیت دینی
۳۵- کنراد ریکاس (اسکاتلند)؛ رئیس جنبش لهستانی‌های برای استقلال استکاتلند، روزنامه‌نگار
۳۶- تشا تشانوویچ (لهستان)؛ سردبیر Balkan Info و روزنامه‌نگار
۳۷- آندرو کوریبکو (آمریکا)؛ تحلیلگر امور سیاسی، نویسنده GlobalResearch
۳۸- جف برون (فرانسه)؛ مجری شبکه رادیویی China Rising Radio
۳۹- جیمز پرلوف (آمریکا)؛ مولف و روزنامه‌نگار
۴۰- تونی گوشلینگ (انگلستان)؛ خبرنگار تحقیقی
۴۱- بارتوژ بیکر (لهستان)؛ سردبیر Xportal.pl
۴۲- سندر هیکس (آمریکا)؛ فعال سیاسی و موسیقیدان